23, అక్టోబర్ 2009, శుక్రవారం

పరిచయమయ్యే ప్రేమలేఖ...



కృష్ణా,

మీ వుత్తరం చదవగానే నాకు కలిగిన మొదటి భావం ఆశ్చర్యం.. మీ ప్రేమ గురించి కాదు దానిని మీరు వ్యక్త పరిచిన విధానాన్ని చూసి....... ఆనంద భైరవి ఆలాపన అనంత గాంధారం లో ప్రయోగం చేస్తున్నట్లనిపించింది మీ వుత్తరం చూస్తుంటే... ఎవరికైనా వాళ్ళను పొగిడితే బానే వుంటుంది కదా.. :-)

ఇక మీ వుత్తరం లోని విషయానికి వస్తే... మీ అబ్బాయిలందరు అనుకుంటారు మేము చాలా బాగా వీక్షిస్తున్నాము అమ్మాయిలను వాళ్ళకు తెలియకుండా అని కాని మీకు తెలియని విషయం ఏమిటి అంటే, అమ్మాయిలకు ఈ తీక్షణ వీక్షణాల గురించి కొంచం స్పృహ ఎక్కువ గానే వుంటుంది... మీరు నన్ను గమనిస్తున్నారనేది నాతో పాటు మన ఆఫీస్ లో వున్న ఆడ వాళ్ళందరికి ఇంకా కొంచం మంది మొగవాళ్ళకు కూడా తెలుసనుకుంటా, ఆ విషయమే ఇంకా మీకు తెలియదనుకుంటా.. 

మాస్టారు....నా జాజి పువ్వు తో పాటు మీరు కూడ సగం పైగానే వంగేరు అది ఎక్కడ నేల మీద పడుతుందో అన్నట్లు కాని మీకు, నాకు అప్పుడు నాలుగు టేబుల్స్ దూరం వుంది అని ఆ రూం లో అందరు గమనించేరు మీరు తప్ప... మీరన్నది నిజమే అనుక్షణం ఒకరి చూపు వెంటాడే విహంగమల్లే మన చుట్టూ తిరుగుతుంటే ఇబ్బంది గానే వుంటుంది అలా అనుకోవటానికి పెద్ద ఫెమినిస్ట్ అయ్యే వుండనక్క ర్లేదు నిజం గా చెప్పాలంటె అవును మీ చూపు నన్ను ఇబ్బంది పెడుతూనే వుండేది...

మీ ప్రేమ శీతల సమీరమల్లే, ప్రత్యూష పవనమల్లే సుఖాన్నే కాదు గ్రీష్మ తాపమల్లే ఇరుకున పెట్టిన క్షణాలు ఈ రెండు సవత్సరాలలో చాలానే వున్నాయి... హ్మ్మ్ మొత్తానికి చివరకు ఎలా ఐతే ధైర్యం చేసి... చూపు చురుకు హెచ్చి, కనులలోని మాట కాగితం మీదకు వచ్చింది... క్రిష్ణా నాకు ఏమని చెప్పాలో తెలియటం లేదు... మీరు ఎంతో ప్రేమ గా మీ భావాన్ని జాజుల జల్లెడ వేసి గంధాల, సుమ భందాల మాలికలల్లి నా ముందు పరిచేరు నేను తప్పకుండా అర్ధం చేసుకోగలను మీ భావాన్ని, ప్రేమైక అనుభవాన్ని....  ఇలాంటి క్షణమేదో వస్తుందని అనుకుంటూనే వున్నా సమయం వచ్చేసరికి పదాన్ని కూర్చటానికి కొంచం కష్టం గానే వుంది...

ప్రేమ వేరు (మీరనే ప్రేమ), జీవితం వేరు.... ప్రేమ జీవించటానికి అవసరమయ్యే ఒక సాధనమే కాని ప్రేమే జీవితమంటే ఏమో నాకు నమ్మకశ్యం గా వుండదు... క్షమించాలి ఇది నా అభిప్రాయమే.

నిన్ను నీవు మర్చి పోయి ఆలపించే రాగం లో కూడా తాళం తప్పటం అనే అపశ్రుతి దొర్ల కుండా అను నిత్యం నువ్వు జాగ్రత్త పడుతూనే వుండాలి,  "ఎంత గొప్ప రాగమైనా తాళం జతులతో కలిసినప్పుడే సంపూర్తి అవుతుంది" అనేది ఒక అభిప్రాయమైతే దానిని వేర్వేరు వ్యక్తులు వేర్వేరు కోణాలలో చూడ వచ్చు... మీరు దానిని " ప్రేమ నీతో కలిసి జీవితాన్ని పంచుకున్నప్పుడే దానికి సార్ధకత అలా సాగే జీవితమే జీవితానికి, జీవనానికి అర్ధం" అనొచ్చు... మరి నేనేమో "ప్రేమ అందరి తో కలిసి పంచుకున్నప్పుడే... నీ తోటి వాళ్ళకు, అవసరమైన ప్రతి వ్యక్తి కి వివిధ రూపాలలో అందించి జీవితమనే రాగాన్ని స్నేహం, పంచుకోవటం అనే వాటితో కలిపితేనే సమిష్టి సమాజం గా  సంపూర్తి అవుతుంది" అనొచ్చు..

మీకు అర్ధం అవుతోంది అనుకుంటా... అలా అని జీవితం లో సహచరుడి తోడు, దాని విలువను నేను కాదనటం లేదు. ప్రేమ అనేది మొదలు "మన" అనే కుటుంబం తోనే మొదలవ్వాలి, కుటుంబం లో ప్రేమ, సహజీవనం అనే దానిని సాధించలేక పోతే బయట ఏమీ సాధించలేము.. మీరు నా మీద చూపిస్తున్న పెంచుకుంటున్న ప్రేమ నాకు చాలా సంతోషాన్నిస్తోంది, అది ఒక బంధమై.... నాకు బలాన్ని, ముందుకు కలిసి సాగే భవితవ్యాన్ని ఇవ్వాలి కాని..... ప్రేమ ఒక బంధమై, నే చూసే చూపు కు ఒక ప్రతి బంధకమవ్వ కూడదు అని నా ఆశ...

ఇంక ఇంత కంటే ఏమి చెప్పాలో నాకు అర్ధం అవ్వటం లేదు కాని మీ ఆలోచన బాగుంది క్రిష్ణా మనం కలిసి సాగి స్నేహితుల లా నచ్చిన పరిచయస్తులకు లా తప్పకుండా వుందాము. చూద్దాము కాలమే నిర్ణయించని ఆ పరిచయ ప్రభావం మిమ్ములను నన్ను ఏ దారి వైపు తోసుకుని వెళుతుందో... ఈ రోజు సాయింత్రం పని అయ్యాక రెండు ఆహ్వానాలున్నాయి నాకు ఒకటి రంగనాథన్ స్మృత్యర్ధం సాగే మృదంగ వాద్య సభ, ఇంకోకటి ఆధునిక రచయతల మీద గోపిచంద్ ప్రభావం.... మీరు వస్తానంటే నా కైనటిక్ వెనుక సీట్ ఖాళీనే .....:-)

విరాజిత.

20, అక్టోబర్ 2009, మంగళవారం

పరిచయమయ్యే ప్రేమలేఖ...

అక్టోబర్ నెల కౌముది లో నా లేఖ.   పార్ట్ 1





ప్రియమైన మీకు, 

నేనెవరో తెలియకుండానే మీ ముందు పరిచిన ఈ పిచ్చి వాడి మనసును మీరు తొక్కేస్తూ వెళ్ళి పోతారేమో నన్న బెంగే నన్ను మీ ముందు వ్యక్త పరుచుకోనివ్వకుండా ఆపింది, కాని నన్ను నేను వ్యక్తపరుచుకోకుండా మీకు నేనెలా తెలుస్తాను? తెలియకపోతే నా హృదయం మీకెలా అర్ధం అవుతుంది.... నా ప్రేమ మీ వెంబడి తిరిగే అనేక కోట్ల చూపులలోని ఒకటి కాదు.... దానికొక రంగు, రూపం, మాధుర్యం వుంది అది మీకోసమే పుట్టింది  మీతోనే జీవితాంతం తోడుంటుంది అని మీకెలా చెప్పాలో తెలియక సతమతమవుతూ చేసిన ఒక చిన్ని ప్రయత్నమే ఈ వుత్తరం. నా హృదయం లోని ఒక చిన్ని భాగాన్నైనా మీ ముందు ఈ ప్రయత్నం లో పంచుకోగలిగితే చాలు...

వసంతం అనేది ప్రకృతి అందరికి సమానం గా ముందు వుంచినా దానిని చూడగల, అనుభవించగల రసజ్ఞులకే  ఆ వసంతోద్వేగం అనుభవైకమవుతుంది... మీరూ అందరి తో పాటు అందరిలానే తిరుగుతున్నా మీ వునికి కలిగించగల ప్రత్యేకత  ప్రతి క్షణం నాకు మాత్రమే పరిమితమవుతోంది.

వాల్చిన కనురెప్పల వెనుక సాగే హిందోళం,  అలవోక గా ఎత్తి చూసినప్పుడు సాగే దీపక రాగం, నవ్వినప్పుడు వినిపించిన సింధు భైరవి, కనుబొమ్మలు చిట్లించినపుడు మధ్యమం లో సాగే కల్యాణి, మీరు ఏదో ఆలోచిస్తు దిగులుగా మార్చిన ముఖ కవళికలలో పుట్టే గాంధారం... ఇన్ని రాగాలను ఇముడ్చుకున్న మీరే ఒక కృతి లా అలవోక గా తేలివచ్చే రాగమల్లే నా మనసును దోచిన ఏ నిమిషాన్ని మీకు ప్రత్యేకం గా చెప్పగలను  చెప్పండి, నేనే మీరై ఆ రాగాలాపన లో కరిగిపోయిన క్షణాలను  చెప్పగలను కాని. మీరు నన్ను అసలు గమనించి ఐనా వుంటారని నేను అనుకోవటం లేదు కాని నా చూపు మాత్రం అనుక్షణం మీ వెంట మీ నీడ లా మీ వెనుక సాగే నా శ్వాస లా తిరుగుతోంది... మీకు నాకు రెండే గోడలు అడ్డం భౌతికం గా, కాని మీ మనసును నేను అందుకోవటానికి ఎంత దూరమో నాకు తెలియటం లేదు...

క్రిష్ణవేణల్లే సాగే మీ కేశాల మధ్య చిక్కిన చేమంతి ని అలవోక గా తీస్తూ మీ స్నేహితురాలితో మీరు "నల్లని కృష్ణయ్యను బంగారు వన్నెల రాధమ్మ వదలటమే లేదే"  అంటే నాకెంత ఆశ్చర్యమయ్యిందో  అరె ఈమె నా మనస్సెలా చదివేరు అని  అంతకు ముందు రోజే మీరు జారుతున్న జాజి పువ్వు ను ఆపి దాని స్వస్థానానికి చేరుస్తున్నప్పుడు అనుకున్నా, "బిర బిరా సాగే క్రిష్ణమ్మ నీలి కెరటం మీద మెరిసిన వెండి నురుగల్లే ఆ జాజి కెంత అదృష్టమో విడకుండా ఆమే తోనే వుంటోంది కదా" అని.

ప్రతి రోజు మూసుకున్న కనురెప్పల వెనుక సాగే నా కలల రాజ్యం లో మహా రాజ్ఞి ని సెలవడిగి కనులు తెరిచిన ఘడియ... ఆమె నా హృదయ సామ్రాజ్ఞి గా కనురెప్పల మాటు నుంచి గుండె చప్పుడు తో కలిసి నా జీవితానికొక అర్ధాన్ని జీవన మాధుర్యాన్ని నింపుతోంది... ప్రభాతాన వినిపించే తిరుప్పవై లో గోదా దేవి కృష్ణుడికోసం పడిన తపన ఆ కృష్ణుడి  మనసులో కలిగించిన భావమేమో తెలియదు కాని ఈ కృష్ణుడి మనసులో ఆలోకించినా..... అవలోకించినా..... మీ మీద ప్రేమ కోటానుకోట్ల నా భావాలను " ప్రేమ" అనే ఒకే పదం గా మార్చి అన్ని వేదాలను ఓం కారం లోకి ఇమడ్చగలిగిన ప్రణవనాదం లా మోగుతొందది......

వెన్నెలా, చీకటి.... మీ రూపును లోని లావణ్యాన్ని, మీ కాటుక కంటి మెరుపును కలిపి గుప్పెళ్ళ తో నా మీద కుమ్మరిస్తున్న ఈ క్షణం, ఇలా ఈ వెలుగు నీడలు కలిపిన కొబ్బరాకు మాటున జారగిలబడి మీకు రాసే ఈ వుత్తరం, మీ దాకా పంపే ధైర్యం నాకెప్పుడూ వస్తుందో... మీరు అన్ని ఆఫీస్ కాగితాలలానే దీక్ష గా తల వంచి చదివి తలెత్తి మీ పక్కన ఆమె  తో, చూసే వా ఈ పిచ్చోడు ఇలా నన్ను గమనిస్తున్నాడన్నమాట  నాకు తెలియకుండా అందుకే నాకు ఈ మొగవాళ్ళంటె చిరాకు స్త్రీ కు తనదైన క్షణాలను అనేవిలేకుండా మింగేస్తారు ఈ వీక్షణ బకాసురులు అని కాగితాన్ని వుండ చేసి చెత్త బుట్టలో వేసేస్తారేమో అని ఒక భయం (మీరు లంచ్ లో మీ స్నేహితులతో మొగవాడూ వాడి ధాష్టీకం అని నిప్పులు కురిపిస్తున్నప్పుడు నేను అక్కడే మంచినీళ్ళు తాగుతు వింటున్నా మీరు గమనించి వుండరు)

నేను అలాంటి వాడిని కాదు అని అందరి లా చెప్పాలన్నా భయం వేస్తోంది కాని నేస్తామా.... స్నేహ హస్తమందిస్తానికి ప్రయత్నిస్తున్న ఈ ప్రేమ పిపాసి ని మీరు మొదటే అనుమానాస్పందం గా కాకుండా కేవలం ఒక స్నేహితుడి గా పరిచయస్తుడి గా మీ  జీవన యాత్ర లో మీతో పాటు కలిసి  కొన్ని క్షణాలను పంచుకునే అవకాశమిస్తే నా ప్రేమ మిమ్ములను గెలుచుకోగలదు అనే ధైర్యం తో  మనసు మీదే మూగే ఆలోచనలను వెనక్కి నెట్టి మీకు ఈ వుత్తరం పంపిస్తున్నా... రెండు గోడల అవతల మీ హెలో కోసం ప్రతి క్షణం వెయ్యింతల భారమై వాటిని మోయలేక.... మోస్తూ..... చూస్తున్నా....

ప్రస్తుతానికి
మీ స్నేహితుడు కావాలని ఆశిస్తున్న,
కృష్ణ.